Een gids voor koolstofstaal

Typisch wordt staal geclassificeerd op basis van het koolstofgehalte. Elke staalsoort heeft op zijn minst wat koolstof. Staal wordt immers geclassificeerd als een ijzer-koolstoflegering. Zonder de aanwezigheid van koolstof zou het element ijzer zijn. Door koolstof aan het metaal toe te voegen, wordt de sterkte en hardheid vergroot. Dit is de reden waarom veel productie- en constructiebedrijven staal verkiezen boven conventioneel ijzer.

Niet al het staal heeft echter dezelfde koolstof-ijzerverhouding. Sommige staalsoorten hebben een grotere koolstof-ijzerverhouding dan andere. Er zijn specifiek drie soorten staal: koolstofarm, medium koolstofstaal en koolstofstaal. Wat is precies het verschil tussen verschillende staalsoorten?

Wat is koolstofarm staal?

Koolstofarm staal onderscheidt zich door zijn lage koolstof-ijzerverhouding. Koolstofarm wordt gedefinieerd als minder dan 0,30 procent koolstof. Ook bekend als zacht staal, is de productie ervan minder duur dan medium- en high-carbon staal. Naast dat het goedkoop is, is staal met een laag koolstofgehalte beter kneedbaar, wat de effectiviteit voor sommige toepassingen kan vergroten en voor andere kan verminderen.

Wat is medium koolstof?

De verhouding van koolstof tot ijzer in medium-carbon staal is groter dan die van low-carbon staal, maar lager dan die van high-carbon staal. Staal met een gemiddeld koolstofgehalte bevat tussen 0,30 en 0,60 procent koolstof en staal met een laag koolstofgehalte bevat minder dan 0,30 procent koolstof. Middelgroot koolstofstaal wordt gebruikt bij de constructie van tal van auto-onderdelen. Hoewel het taaier en duurzamer is dan koolstofarm staal, behoudt het enige taaiheid.

Wat is hoog koolstofstaal?

Het is duidelijk dat koolstofstaal de grootste koolstof-ijzerverhouding heeft. Het bevat meer dan 0,60 procent koolstof, waardoor de fysieke eigenschappen veranderen. Het is ook bekend als koolstofgereedschapsstaal en bevat tussen de 0,61 en 1,5% koolstof. Koolstofstaal is sterker en taaier, maar minder taai dan koolstofarm en middelgroot koolstofstaal vanwege het hoge koolstofgehalte.

Het is essentieel om te onthouden dat alle staalsoorten, inclusief koolstofarm, medium koolstof en koolstofrijk, meer bevatten dan ijzer en koolstof. Hoewel staal zich onderscheidt door de aanwezigheid van deze twee primaire componenten, zijn er doorgaans sporen van aanvullende elementen aanwezig. Het is niet ongebruikelijk dat staal bijvoorbeeld sporen van chroom of nikkel heeft.

Samenvattend wordt staal vaak geclassificeerd op basis van het koolstofgehalte. Het koolstofgehalte van koolstofarm staal is minder dan 0,30 procent. Het koolstofgehalte in middelgroot koolstofstaal varieert van 0,30% tot 0,60%. Bovendien heeft koolstofstaal meer dan 0,60 procent koolstof. Naarmate het koolstofgehalte van staal stijgt, nemen de sterkte en hardheid toe. Tegelijkertijd wordt het minder ductiel.